bir şey var çağıran
ormanlara,
koşmak, tırmanmak yamaçlara,
kan kırmızı bir uçurtma mesela,
uçurmak uçurum kenarında,
ve belki bırakmak bir bir bir,
bütün boşluklara.
deyişler titriyor tellerimde,
ahenksiz,
sufi,
her zaman vakit oğludur,
unutma;
zamana veresiye olmaz.
deliğini kendinde taşıyor her beden,
demişti biri,
bir zaman.
çukuru kendinde her bütünün.
ve hainin her daim dost olması gerçeğiyle
ben, dört başı mamur bir boşluk
sana meylediyorum.
ve nehirlerin kavuştuğu bereketli topraklarda,
toplu mezarların kelebeği mavidir.
ve mavi bir yasemindir
bana bir kelebek getiren.
mavi
