Öteki Tekil Şahıs
Kâğıttan kuşların altındaki masada terk edilmiştim
Ya da yandaki masaydı, fark etmez, şimdi o masada oturanlar var
Tensel temas diyorlar ben yazarken, turşu da diyorlardı
Her an biri ağlayabilir, ortam kötü bir aşk şiiri gibi
adım bile yok… adım ne… merhaba… adın ne…
Barda şiir yazdığım için biraz garip hissediyorum
Ama mahallenin sesini duyuyorum, hepsini duyuyorum
Yetmiyor dilinizi bilsem de, bakkal hep sen diyor bana
Sizden daha iyi bilsem de, benden çok var farkında
Sen, tekil, öteki tekil
Seni tekliğine mıhlıyorum diyor
S’leri tıslayarak tükürüyor
Sen, tekil
Sen anlamazsın mı diyor?
Henüz kimse ağlamadı, yan masada Erkan’dan bahsediyorlar
Erkan’ı kesin tanıyorumdur, ne çok Erkan var
25-26 yaşındaymış, ateistmiş de Erkan
Evlendi mi o? Yok çalışıyor
Erkan mesela, tekil değil
Bunu anlatacak çok kişi var, yazsam kitap olur diyorlar
Bizim mahallede hep, yazılmayan kitapları okuyorlar
Yaz ve kitap olsun madem, diyorum
Mevzu biraz orada karışıyor aslında
Diyeceği olan duvara yazıyor hala, kitap olur mu dersin?
“Mahalecek aşka inanmıyoruz” yazmış duvara
Öteki demiştim, öteki tekil şahıs.
merhaba… ben… evet, adım…
Biraz önce yan masaya yeni birileri geldi
Bu akşam burada kimse ağlamayacak
Sokağa çıkma yasağına 24 dakika kala
Bugün ben ağlayacağım o köşe başında.
Mahalecek ağlamaya ihtiyacımız var
Bu gece tüm yaşlar benden
56 dakika kaldı, bu son bira.
Ari P. Büyüktaş kimdir?
Çocukluğumdan beri en sevdiğim kitaplar hep şiir kitaplarıydı. Eskiden bu yadırganırdı, yaş ilerledikçe anlaşılır oldu sanırım. Şiir yazmak ise engel olamadığım bir hale dönüştü yıllar içinde. Konuşmaktan çekinmesem de şiirlerimi paylaşmaktan halen biraz çekiniyorum. Şimdi paylaştım, yine biraz utangaçlıkla… Bu vesileyle paylaşmaya alışırım belki diyorum.
