Yılkı atları ölmüş
Art arda
Katiller tur bindirmiş
Ağladık fidanların ardından
Üst üste hep
Üstüme uçuştu küllerin
Külçe gibi ağır
Lâl oldum susmak bilmeyen
Kişisel gelişemedim
Yaşam koçumu yemiş
Ben geviş getirirken hatıraları
Salvolar üst üste hep
Gözlerim kör kulaklarım sağır
Canım
Yandı her yer, yandı canım
Kırk katır mı? Kırk satır mı? Diyen
Annemi hatırladım
Yılkı atları ölmüş
Benim yanar evim yanar
Her yer yanarken
Bin ışık yılı uzağımda soğuyup sönmüş
Yine de sıcacık gülümsedik
Karşılıklı
Godot’yu beklerken
Zorlandık ikimiz de
Gelsin konutlar, komutlar gitsin
Şimdi sana bir enerji yolluyorum
Eğlesin yüreğini
Madem ki görevden affını istedin
Varsın istifa etmesin
İç işlerinden
Geride kalanlara, hayatta kalanlara
Kalakalanlara
Tende esen yele müptelalara
Can suyu
Yeni hatalara
Yeni hatalara
08/2021
Görsel: “Forest Fire” by yuvimaginaria
2 Comments