Yeryüzü Ağacı: Nart Elpek

Nart Elpek

05.07.1984                                                   

Post-Sovyet Lökotomi / 1979- Anakronizm

Bugün oturdum tekrar, ve tütünü düşen
Hüzünlü sigaramdan yaktım
Dokunuşun tenimde,
Nefesin ruhumda
Devlet peşimizde
Unutma
Biz ölüleriz
Bu asla olmamalıydı
Onca olaydan sonra
Hala geçmişimi ararken
Sen olmamalıydın
Kimse, kimsenin önemsemeyeceğini
Bağnazca düşünür
Oysa yasaklar değil midir,
Bize o ulu
Ve tanrısal enerjiyi veren
Lakin, şimdi kabullenmeliyiz
Düşüncelerimiz bize ait değil
Tenlerimiz yasak
Ve sevgi en büyük günah
Şüpheleniyorlar mı
Yoksa kandıralım mı kendimizi
Hiç bir şey yokmuşçasına
Devam mı edelim
Senden kopmayacağım!
Hayır, uzak dur benden
Her erkeğin içinde
Ulaşılamaz bir dağ vardır
Sen dokunulamaz ve kutsalsın
Sen, mide bulandırıcısın
Lanet olsun!
Düşüncelerim, bana ait değil
Değil, gitme
Namlu yine ağzımda, hissediyorum
Acaba hastaneye mi kapatsalar beni
Yoksa ayaklansam mı
Devlete ve düşüncelerime karşı
Güneşte süzülmüştüm seninle oysa
Nasıl vazgeçsem bilemiyorum
Çok zor gerçekle yüzleşmek
Dünyayı sattığımı biliyordum
Ama sana değil, böyle değil
Aklımdan balladlar geçmeli
Bahar ayini değil
Seni ölmekle değil
Yaşamakla bağdaştırmalıydım
Böyle değil
Böyle değil
Seni seviyorum sanırım
Ve bu, en kutsal günah
Geldiklerini duyuyorum götürmeye
Biz, ölüleriz
Ben ölüyüm
Sen asla ölme diye