Beni An Kuşları
Beni bir annem doğurmuştu böyle
bir de sen-
Dedi.
kendimi bir ben düşürmüştüm böyle-
bir de sen
dedim.
Rahmimden düşen gül ve
Yaprakları:
kırmızı.
ve biliyorum ki dünyayı kavramak
memelerini kavramak kadar kolay değil çoğu kez
ve çoğu kez düşürüyorum rahmimden
bir gül yalazını.
iç’ini
çok giyilmiş giysiler gibi
çıkartıp bir kenara
koyamıyor insan.
sokaklara dökülüyorum
kırıldığım yerlerden,
tüm kaldırım taşlarından
merhamet diliyorum.
Taş olmak nedir biliyorum
basarak taşlaştırdıklarımdan.
çürümüş suyun tadı
ağzımda
ne vakit acıtan bir sevdayı öpsem
su çürüyor Leylalığımda
yine de her sabah kalkıp yokladığım
kış sabahı düşleri-m var çıkınımda
çaylardan papatya edecek-
miyiz?
Çilek olur mu benden diye soruyorum
bir nergise
çiçek senden olur diyor.
Ben şimdi bütün çayları demliyorum:
papatya ederiz diye.
Çayı papatya etmeyi öğreniyorum.
Mayamın çilek oluşunu tanıyorum:
iç’imin kırmızılığından.
beni bir annem doğurmuştu böyle, dedi.
Ama bir sen sarıldın “bıraktığı yerlerden”.
kalbimdeki kuşlar göçüyor her kış;
kalbine.
üzmeyen çoraplarla gelecek,
Önümüz kış.
27 Eylül 2017 Çanakkale
Yağmur Duası
Annenin bıraktığı yerlere papatyalar ektim,
gece boyu yandı durdu içimdeki kahır.
Ellerinin titrememesi,
kendini koyduğun yeri yadırgamamak,
bir hatanın diyetini öderken kendini yitirmemek,
azı olduğunu da bilmek,
çiçeğe bakıp ah etmeden renklerini görmek,
diyorum:
galiba bu-
kendinden razı olmak.
Birinin senden razı olması da:
Aşk.
Böylesi de var, inan! Diyebilmek için
biriktirdiğim güzellikler heybemde.
Ve fakat!
Tarumar ediliyor çıkınım,
hoyrat bir sevdanın eline geçtiğinde.
Şimdi ben bir kediden öğrendiğim yegâne refleks ileYalayıp iyi eylesem yaralarımı,
gücüme gider.
Kanırttı kalbim yeşerttiğin hüznü,
(ç)oktan.
altını çizdiğim bir satır vurdu geçen gün beni:
“elma kurdu dediysek, elma çürüktür mutlaka.”
çürümüş bir su tadı yürüyor damağıma epeydir.
ve ben senin tarafından bırakıldığım bir kışın
şimdi tam ortasında,
yalınayak ve çorapsız
çetin bir kışa kafa tutmakla yükümlüyüm.
Zira önümüz kış.
ve her yağmurun bir zamanı var,
hala böyle çıkılıyor yağmur dualarına.
ve her Lotus çiçeği bilir niye suyu sevdiğini.
ve her kaktüs bilir fazla suyun onu çürüteceğini.
ve önüm-üz kış,
bilirim ki zor geçecektir yalınayak
ve çorapsız.
22 Ekim 2017
Ana görsel: 1966 tarihli Persona filminden.
1 Comment