Görmeyi bilmeyen bu üç nokta sonsuzluğumda Göksüz kalmış özgür biri Acıların kursağında kalmış mavileriyle Güneşin kül rengini çalıyordu. Tanrı her zamanki ümitsizliğiyle Olmayan bir cennetin içerisinde Kaybolmuş çığlıkların kalıntılarını topluyordu. Gözünü açtığında, Gözünü açtığında zelzele oluyordu ve çığlıkları yangın yerindeki bir çığa dönüşüyordu. Ellerini tuttum Hayır, mümkün değil, söndürülmez bu yangın! Kar taneleri gözlerinde büyüyor bu çığ dinmez! Gözlerinde bir oraya bir buraya savrulan kırık dalgalar, Nefes alamayan şiirlerim, soluk soluğa güneşi kokluyor Yeryüzü, Tanrı’nın bütün korkuları arasında yalnızlığa gömülüyor.
Merhaba ben Helin. Antakyalıyım. Şu an İzmir'de yaşıyorum ve Dokuz Eylül'de hukuk okuyorum. Edebiyatı çok seviyorum ve şiir yazarken kendimi güçlü hissediyorum. Yazılarıma renklerimi olabildiğince akıtmaya çalışıyorum. Mümkün olduğuna inandığım "başka bir dünya" için şiir yazmaya ve müzik yapmaya her zaman devam etmek istiyorum. Sevgiler, haziran..🌈🌿
Merhaba ben Helin. Antakyalıyım. Şu an İzmir'de yaşıyorum ve Dokuz Eylül'de hukuk okuyorum. Edebiyatı çok seviyorum ve şiir yazarken kendimi güçlü hissediyorum. Yazılarıma renklerimi olabildiğince akıtmaya çalışıyorum. Mümkün olduğuna inandığım "başka bir dünya" için şiir yazmaya ve müzik yapmaya her zaman devam etmek istiyorum. Sevgiler, haziran..🌈🌿
Tüm gönderileri haziran ile görüntüle
